Hygge time before Christmas.

Chora

Taka obudziłam się już wczoraj ale wstałam z łóżka, wypiłam herbatę, 'ogarnęłam' się i wyszłam. I tak w sumie to był błąd. Dobiłam się fizycznie i psychicznie. W przerwie pracowniczej nawet trochę popłakałam. Minął zaledwie - a może aż- tydzień, a moja psychika nie ogarnia. Widzi, że ciało tym razem jest uparte i walczy, wstaje rano, ubiera się i wychodzi do tej pracy, no i pracuje. Dziś rano wykryłam tu teorię spiskową. Moja głowa nie rozumie, że wytrzymałam ten tydzień i musiała stworzyć jakąś chorobę, żeby wrócić do 'normalnego' stanu. I o ile wczoraj tą chorobę zwalczyłam, tyle dziś jest silniejsza i sprawia mi ból. I choć zwykłam od jakiegoś czasu wyrzekać się chorób i bólu, gromić je Słowem... cóż, dziś są faktem i nie słuchają.

Jest już 13, od kilku godzin siedzę sobie w pokoju dziennym i zużywam masowe ilości papieru i szwajcarskich cukierków ziołowych. Przeglądam też fejsbukowe archiwum zdjęć. Wstawię dziś duużo. pewnie większość to self foty, ale zachowam sobie część która przypomina. bo mogę.

 

stempelki po konfercie Zaburzeń - trasa Igły 

 

część prezentu na rocznicę dla J.

 

pierwszy pierścionek zaręczynowy

 

w pracy którą naprawdę lubiłam

  

tu też

 

i tu też

 

w szkole, której naprawdę nie lubiłam

-wyjaśniam od razu- Technikum Fototechniczne (tam się uczyłam)

jest naprawdę fajną, ciekawą szkołą. Ja nie lubiłam systemów.

Nie znoszę systemu. Co prawda to też trzeba by rozwinąć, ale

nie chcę poruszać teraz tego nieprzyjemnego tematu.

W jakiejkolwiek szkole bym była - nie znosiłabym.

Swoją drogą ledwo zdawałam przez bardzo liczne nieobecności.

 

kwiatek od Kuby

 

odpowiedź od Bisza. 

bo tak w sumie od niego zaczęła się przygoda z Kubą :)

gdybyś umiał spojrzeć na świat z wszystkich oczu na raz...

  

szkoła, zeszyt szkolny (choć właściwie wypełniałam tylko okładkę).

wnętrze jest o czymś zupełnie innym.

 

w drodze do... nie pamiętam. 

 

mleko w tramwaju. tak.

 

z sis w domu. 

 

ja ze swoim portretem namalowanym przez sis.

 

dzień rocznicy, 28.02.2016

 

nie wiem kiedy, ale jakoś do szkoły

 

uwielbiam stripsy

 

spontanicznie stwierdziłam, że chcę kilka ładnych zdjęć.

napisałam do Eweliny Świtalskiej i oto jedno z nich.

 

przed szkołą.

 

spacer w parku. na leżąco.

 

jeden z nielicznych dobrych dni w szkole

Am I ghost?

 

or sad? or just selfie with closed eyes?

 

prawdziwie wiosna za szybą autobusu.

 

fajna spódnica.

 

dzień z siostrą

 

wątpliwej urody fotomontaż, ale co tam

 

przegenialna sałatka ze szpinakiem, makaronem, słonecznikiem i fetą.

tu akurat z papryką zamiast fety, bo  mama twierdzi że sera nie łączy się z makaronem.

co z tego, feta w sałatce jest smaczniejsza niż papryka

 

lekko przymulony kot

 

jakieś tam pixlr express

 

pierwsza suknia ślubna jaką zmierzyłam.

pomimo moich szczerych chęci nie wzięłam bo była

ciężka, masywna, przydługa i wyglądałam w niej za poważnie.

w takim dniu nie możesz wyglądać jak ktoś kim nie jesteś, no bo hej!

 

norwegia od taty. 

 

kwiaty 2 lipca. nie dla mnie, choć to moje imieniny.

 

dzieciństwo, kiedy zabierasz sis do kolorado

 

w najgorszy upał świata jadę nagrywać znajomym save the date.

ostatecznie opłaciło się bo wróciłam późno i było dużo chłodniej.

 

najbardziej przypałowe zdjęcie z wesela ludzi których w zasadzie nie znam.

później gdzieś doczytałam że biała sukienka na czyimś ślubie/weselu to faux pas,

ale Polki chyba nie zwracają na to uwagi. na naszym ślubie wiele kobiet założyło białe sukienki, co zauważyłam dopiero na zdjęciach.

 

sukienka z lumpa za dychę

 tydzień przed ślubem myślę o kupnie innej ślubnej

 w drodze na randkę do Barn Burger - najlepsze burgery ever!

stwierdzam to za każdym razem, a kilka ładnych burgerów mieliśmy przyjemność

tam zjeść :)

 

motyl

 

nasz tort też był niezły, ale tort z burgerów byłby lepszy :D

 

brudna szyba bardzo stara szyba, i dont care. 

 

inflancka wrześniowego dnia

 

 tramwaj

 

kasztanem jestem, aaaa.

 

dyniom jestem

 

to jeśli dobrze kojarzę, jest przedwczorajsze zdjęcie.

rozkminy nad tym, że pracuję po to, żeby mieć na czynsz, ale w takim trybie pracy

to co ja się tu namieszkam?

 

i sie wkurzyłam

  

obowiązuje mnie tajemnica zawodowa, ale przyjdzie dzień gdy przestanie.

na szczęście ludzie są -w większości- cudni! 

jagodna pozdrawia.